Wynalezienie i opatentowanie łańcucha rolkowego miało miejsce w roku 1880, a twórcą tego innowacyjnego rozwiązania był Harris Renold. Ta konstrukcja metalowa ma dość złożony charakter, na uwagę zasługuje zaś i to, że wymaga starannej pielęgnacji.

Choć jednak zużywa się dość szybko, nadal można mówić o niej jako o najbardziej rozpowszechnionej formie przenoszenia napędu stosowanej tak w maszynach, jak i urządzeniach. Trudno się temu dziwić skoro nadal nie znamy lepszego kompromisu między trwałością i właściwościami użytkowymi.

Aby lepiej zrozumieć, jak duże jest jej znaczenie, warto zapoznać się z najbardziej typowymi konstrukcjami charakterystycznymi dla łańcuchów rolkowych oraz łańcuchów tulejkowych szybkobieżnych. Różnica pomiędzy oboma rodzajami łańcuchów nie jest przy tym duża. Łańcuch tulejkowy nie posiada rolki, oba mogą być przy tym zarówno jednorzędowe, jak i wielorzędowe.

Połączenie dwóch końców jednego łańcucha najczęściej odbywa się z wykorzystaniem ogniwa złączonego prostego, o ile liczba ogniw jest parzysta. W innym przypadku połączenie obu jego końców wymaga zastosowania ogniowa złączonego, które jest wygięte na jednym końcu oraz ogniwa złączonego prostego.

Jak wygląda rozkład obciążenia?

Gdy przyglądamy się przekładniom łańcuchowym, musimy mieć świadomość, że mamy w ich przypadku do czynienia z obciążeniami, które wynikają z cyklicznych naprężeń. W rezultacie łańcuch ulega zmęczeniu. Oczywiście, największy wpływ na zużycie połączeń łańcuchowych ma tulejka.

Gdy połączenia łańcuchowe się zużywają, on sam ulega wydłużeniu. Co więcej, zjawisko takie może dotyczyć nawet trzech procent jego długości. Jeśli wartość ta zostanie przekroczona, sama współpraca łańcucha z kołem nie będzie już prawidłowa. Oczywiście, kryteria zużycia, które znajdują zastosowanie w praktyce, w istotny sposób różnią się między sobą. Należy też pamiętać, że gdy decydujemy się na wymianę łańcucha, konieczna staje się też wymiana kół.

Na czym polega zużycie kół?

Zużycie kół najczęściej jest definiowane jako ścieranie, a następnie również zmiana kształtu zęba. W pewnym momencie okazuje się zatem, że zęby zaczynają przybierać nieco haczykowaty kształt. Koła najczęściej ścierają się na dnie wrębu, a jeśli do wytarcia wrębu dojdzie odpowiedni głęboko, dochodzi również do naciskania przez rolki łańcucha na wierzchołki zębów tak w momencie wchodzenia na koło pośredniczące, jak i podczas jego opuszczania. Zużycie koła jest szczególnie niebezpieczne, może być bowiem źródłem tak zwanego obciążenia udarowego.

Smarowanie ręczne i jego charakterystyka

Smarowanie ręczne zapewnia obfite stosowanie oleju przy wykorzystaniu pędzla lub wtrysku. Czynność ta powinna być wykonywana przynajmniej raz na każde osiem godzin pracy. Zarówno ilość, jak i częstotliwość smarowania musi być przy tym na tyle duża, aby przeciwdziałać przegrzewaniu się łańcucha i występowaniu odbarwień na jego połączeniach.

Smarowanie kroplowe i jego charakterystyka

Gdy mamy do czynienia ze smarowaniem kroplowym, przewiduje ono nieprzerwane kapanie oleju na smarownicy, wprost na krawędzie płyt, które łączą boczne części łańcucha. Tu najważniejszym zadaniem jest przeciwdziałanie czerwonobrązowym odbarwieniom smaru występującym na połączeniach łańcucha.

Na czym polega smarowanie zanurzeniowe

Przy smarowaniu zanurzeniowym przyjmuje się, że dolna część łańcucha jest prowadzona przez miskę olejową, z którą mamy do czynienia w obudowie napędu. Podczas pracy poziom oleju powinien przy tym sięgać do linii podziałowej łańcucha osiągając jej najniższy punkt.

Smarowanie tarczowe i jego charakterystyka

Przy smarowaniu tarczowym łańcuch wykonuje swoją pracę powyżej poziomu oleju. Zadaniem tarczy jest pobieranie oleju znajdującego się w misce olejowej, a następnie osadzanie go na łańcuchu z wykorzystaniem przelotu. Duże znaczenie ma tu wielkość średnicy tarczy, powinna ona bowiem umożliwiać osiągnięcie takiej prędkości, która jest odpowiednia, aby w sposób efektywny zebrać olej.

Smarowanie wymuszone i jego charakterystyka

Smarowanie wymuszone zakłada dostarczanie smaru za pośrednictwem pompy cyrkulacyjnej, która jest zdolna do zaopatrywania napędu łańcucha w płynący nieprzerwanie strumień oleju. Olej powinien być przy tym skierowany bezpośrednio na luźny łańcuch, zaleca się przy tym jego stosowanie wewnątrz pętli łańcucha oraz wzdłuż jego szerokości.

Artykuł partnera zewnętrznego: www.janus.com.pl/produkty/lancuchy/